Erbo-di-judiéu
Reseda luteola
Resedaceae
Àutri noum : Erbo-di-jusiòu, Gaudo, Erbo-jauno, Erbo-dóu-jasiòu.
Noms en français : Réséda des teinturiers, Gaude.
Descripcioun :L'erbo-di-jusiòu, que se dis peréu la gaudo, èi pu tant coumuno qu'à passa tèms. Trachis majamen proche d'oustau e en ribo de camin. Se recounèis à si lònguis enflourejado e à si fueio entièro e sarrado sus la tijo.
Usanço :Servié à passa tèms pèr tencha de jaune li teissu. Après 1395, li jusiéu, forobandi de Franço, s'acampon dins li vilo de la Coumtat papalo. Se soun apara, an pamens proun d'óubligacioun, coume aquelo de viéure dins li "carriero" e de pourta un capèu jaune.
Port : Erbo
Taio : 0,5 à 2 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico :
Gènre : Reseda
Famiho : Resedaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Esboudèu
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Reseda luteola L., 1753
Erbo-di-granouio
Hydrocotyle vulgaris
Araliaceae
Noms en français : Écuelle-d'eau, Hydrocotyle commun.
Descripcioun :L'erbo-di-granouio es uno planto di proun raro en Prouvènço. S'atrobo pamens encaro en Camargo. Es uno planto que rebalo au sòu e que fai de fuieo que douno d'èr à-n-aquéli de l'escudeleto, Umbilicus rupestris. Li flour, sènso petalo soun pichouneto (1,5 à 2 mm), groupado en enflourejado de 3 à 5 cm.
Usanço :Li fueio soun manjadisso, mai n'en sabèn pas mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Hydrocotyle
Famiho : Araliaceae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 50 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado :
Vo
Mai à óutobre
Liò : Palun
- Sagnas
- Tourbiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Hydrocotyle vulgaris L., 1753